W Polsce nie ma powszechnego systemu wsparcia dla dorosłych z autyzmem. Osoby niesamodzielne pozbawione opiekunów trafiają do zamkniętych instytucji, często niedostosowanych do ich potrzeb.

Osoba niesamodzielna ze spektrum autyzmu często jest niewerbalna. Nie powie, że jest chora, że coś ją boli, coś jej doskwiera. Rodziny i bliscy opiekunowie wiedzą, jak czytać wszystkie niewerbalne sygnały. Taki poziom opieki jest trudny do zapewnienia w zamkniętej instytucji. Dodając do tego fakt, że istnieje związek między ASD a zwiększonym ryzykiem przedwczesnej śmierci, szczególnie wśród kobiet z ASD i z niepełnosprawnością intelektualną (źródło: Karolinska Institutet), widzimy, jak ważna jest odpowiednia opieka dla dorosłych, niesamodzielnych osób w spektrum.

Zamknięte, masowe instytucje to nie jest miejsce dla nich. Powinny trafić do przyjaznych, dostosowanych do ich potrzeb domów. W całej Europie rozwija się trend opieki nad osobami zależnymi nazywany deinstytucjonalizacją. Jej celem jest doprowadzenie do sytuacji, by osoba o ograniczonej samodzielności otrzymywała wsparcie nie w ramach opieki instytucjonalnej, a w mniejszych, przyjaznych domach w środowisku lokalnym, w społeczności lokalnej. Stworzenie miejsc, gdzie osoby dorosłe ze spektrum mają godne warunki życia, specjalistyczną opiekę, spokojne tempo życia. Miejsc dostosowanych do ich potrzeb, pełniących rolę domu rodzinnego.

O taki standard opieki dla dorosłych osób z autyzmem walczymy! Tworzymy rozwiązania systemowe i przekonujemy do nich władze. Codziennie pracujemy, zabiegamy, aby zapewnić dobrą dorosłość dla osób w spektrum. Możemy to robić m.in. dzięki wsparciu od naszych darczyńców. Każdemu serdecznie dziękujemy.

Dorosłość dla osób z autyzmem oznacza brak wsparcia. Musimy to zmienić. Razem budujmy domy życia, nie instytucje.

Wesprzyj działania Fundacji JiM na www.jim.org/polskananiebiesko