Adam Kraziński

Adaś: Cześć, mam na imię Adam i mam 10 lat. Mama mówi, że od urodzenia jestem "wyjątkowy". Bardzo lubię układać klocki Lego i mogę robić to godzinami. Mama: Witajcie, od początku wiedzieliśmy, że Adaś będzie wyjątkowym dzieckiem, miał ogromne problemy z dotykiem, dźwiękiem, nie łapał żadnego kontaktu z drugim człowiekiem, brak mowy powodowała u niego ogromną agresję, którą głowie wymierzał we mnie. Szybko zorientowałam się o przyczynach jego zachowań, lecz diagnoza się przedłużała. Ostatecznie Adam został zdiagnozowany w wieku 4 lat i uznany za dziecko z autyzmem wczesnodziecięcym. Wraz z diagnozą, postanowiłam całkowicie poświęcić się Adamowi, z nadzieją, że w przyszłości stanie się na tyle samodzielny, aby poradzić sobie w dorosłym życiu. Włączyliśmy szereg terapii, które obecnie przynoszą ogromne zmiany a przede wszystkim postępy. Kochamy naszego syna nad życie i chcemy mu zapewnić jak najlepsze warunki do rozwoju.