Szkoła bez przemocy
Neuroatypowi uczniowie są 5 razy częściej ofiarami przemocy w szkole.
Szkoła powinna być bezpieczna dla każdego dziecka!
- Strona główna
- Bullying Out!
66% dzieci i nastolatków doświadcza bullyingu.
Bullying, czyli przemoc rówieśnicza, to niestety zjawisko powszechne w polskich szkołach. To szczególny rodzaj przemocy, polegający na długotrwałym nękaniu, poniżaniu i dręczeniu ofiary. Może przybierać różne formy, od przemocy fizycznej przez werbalną, wykluczanie aż po cyberprzemoc. Uczniowie w spektrum autyzmu czy z ADHD, doświadczający ciągłego odrzucenia, często zmagają się z traumą, lękiem, depresją w kolejnych latach
Neuroatypowe dzieci są 5 razy częściej ofiarami przemocy w szkole.
Badania są jednoznaczne: uczniowie neuroatypowi są wielokrotnie bardziej narażeni na bullying.
W polskich szkołach przemoc fizyczna wobec tej grupy występuje nawet 5 razy częściej niż wobec pozostałych uczniów, a przemoc relacyjna (np. złośliwe żarty, plotki, izolowanie) aż 4 razy częściej!
Widzę. Reaguję. Żądam zmian!
Liczba osób które podpisały apel
Jestem dorosły. Jestem odpowiedzialny. Nie boję się reagować.
Dostrzegam problem przemocy rówieśniczej w szkołach.
Widzę dziecko, które przesiaduje samo, nie chce wyjść na przerwę, zamilkło, zaczęło unikać szkoły. Stało się agresywne albo niewidzialne.
Nie ignoruję. Nie bagatelizuję. Nie czekam aż samo poprosi o pomoc.
Chcę mieć narzędzia, żeby działać.
Bo odpowiedzialność to za mało, jeśli nie idzie za nią system, który wspiera.
Potrzebuję jasnych procedur, szybkiej reakcji szkoły, szkoleń, ochrony dla dziecka.
Potrzebuję prawa, które mówi jednoznacznie: żadne dziecko nie może bać się szkoły.
Podpisuję petycję
• Bo wierzę, że szkoła może być bezpieczna dla wszystkich dzieci, także dla tych, które nie powiedzą wprost, że dzieje im się krzywda.
• Bo wiem, że przemoc wobec dzieci często milczy – i tylko czujność dorosłych może ją przerwać.
• Bo chcę działać, ale nie chcę być w tym sam/a.
Dziecko nie powinno być odpowiedzialne za to, by prosić o pomoc.
To my, dorośli, jesteśmy od tego, by zauważyć i nie odwracać wzroku.
Nawet 2/3 osób neuroatypowych doświadczyło w swoim życiu bullyingu!
Chcesz szkoły, w której każde dziecko ma prawo czuć się bezpiecznie?
Chcesz działać i realnie wpływać na los neuroatypowych uczniów?
To nie dziecko powinno prosić o pomoc.
To Ty, dorosły powinieneś je zauważyć, zrozumieć i chronić.
„Najpierw myślałam, że to tylko głupi żart. Ale potem zaczęli wysyłać memy ze mną, śmiać się w komentarzach, robić screeny z moich wiadomości. Bałam się otworzyć telefon. Cała szkoła o tym wiedziała ale nikt mi nie pomógł…”
Natalia, 12 lat
„W szóstej czy siódmej klasie kolega nie powie mu „Ty jesteś dziwny, śmiesznie się zachowujesz” tylko powie po prostu „jesteś debilem”, zacznie wyzywać go od najgorszych. Właśnie w wieku tych 12 – 13 lat takie teksty słyszy od swoich kolegów. Dzieci są okrutne, powiedzą prosto z mostu…”
Mama Adama, 13 lat
„Codziennie przed lekcjami bolał mnie brzuch. Nie dlatego, że bałam się szkoły, tylko ludzi, którzy w niej byli. Śmiali się z mojego sposobu mówienia, z tego, że nie patrzę w oczy. Nauczyciele mówili, żebym się nie przejmowała. Ale jak można się nie przejmować, kiedy każdy dzień to był koszmar?”
Kasia, 15 lat
„Pierwszy z brzegu przykład – lekcja WF-u, gramy w dwa ognie, uczniowie dzielą się na grupy. Dzielą się, dzielą… A kto jest wybierany na końcu? Autysta, bo go nikt nie chce.”
Mama Przemka, 11 lat
Czym jest bullying?
Przemoc rówieśnicza to sytuacja, gdy jedna osoba lub grupa specjalnie i wielokrotnie krzywdzi kogoś innego. Może to być bicie, wyśmiewanie, obrażanie, wykluczanie z grupy albo hejtowanie w internecie.
W bullyingu ważne jest to, że sprawca ma przewagę – jest silniejszy, popularniejszy albo ma więcej wsparcia. Osoba, która doświadcza przemocy, czuje się bezsilna, poniżana i zastraszana.
Najczęstsze rodzaje przemocy szkolnej:
Bezpośrednie krzywdzenie osoby lub jej mienia – bójki, szturchanie, popychanie, kopanie, bicie, niszczenie lub zabieranie rzeczy, wymuszanie pieniędzy.
Wyzywanie, wyśmiewanie, upokarzanie słowne, przezywanie, robienie złośliwych żartów, rozpowszechnianie plotek i kłamstw na czyjś temat, publiczne ośmieszanie.
Celowe wykluczanie z grupy rówieśniczej, izolowanie, ignorowanie, bojkotowanie, nastawianie klasy przeciwko ofierze, groźby mające zastraszyć lub wymusić podporządkowanie.
Obrażanie w wiadomościach lub komentarzach online, ośmieszanie w mediach społecznościowych, publikowanie lub rozsyłanie kompromitujących zdjęć/filmów bez zgody.
Artykuły eksperckie
Chcesz wiedzieć więcej? Zachęcamy do przeczytania artykułów eksperckich, które przybliżają tematykę bullyingu.
Przemoc psychiczna i wykluczenie – jak rozpoznać niewidzialne formy bullyingu
Przemoc rówieśnicza. Codzienność dzieci neuroatypowych w polskich szkołach
Bullying oczami rodzica
Bajki edukacyjne – wsparcie dla Twojego dziecka w sytuacji bullyingu
Każda z bajek uczy, że nikt nie powinien być sam w obliczu przemocy, a proszenie o pomoc jest oznaką odwagi.
Autorką opowieści jest Joanna Stawińska – psycholożka, autorka terapeutycznych treści z kanału „Pokój Spokój” i książek „Bajkoterapia” oraz „Medytacje dla dzieci”. W swojej pracy wspiera dorosłych i dzieci w radzeniu sobie z trudnymi emocjami, stresem i wyzwaniami w relacjach
Te historie powstały, by przypomnieć każdemu dziecku:
„Masz prawo czuć się bezpiecznie. Zawsze.”