ADHD u dorosłych bywa niewidoczne, ale wpływa realnie na codzienne funkcjonowanie w pracy, relacjach, samoocenie. To trudności z koncentracją, nadmiar bodźców, chroniczne zmęczenie, które bez wsparcia obniżają efektywność i dobrostan.

Zastanawiasz się, czy zachowanie Twojego dziecka może świadczyć o ADHD? Poznaj 10 sygnałów, które pomogą zrozumieć jego codzienne wyzwania i zrobić pierwszy krok do lepszego wsparcia.

Wiele rodzin przechodzi tę samą drogę, od pierwszej wątpliwości, przez lęk i dezorientację, aż po zrozumienie i działanie. I każda z tych rodzin potrzebowała jednego – rzetelnej diagnozy oraz wsparcia.

Edukacja na miarę potrzeb. Co to naprawdę oznacza?

Problemy w pracy, trudność w koncentracji, chaotyczne myśli, impulsywność? Coraz więcej dorosłych zaczyna zauważać, że za tymi doświadczeniami może stać ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.

Może Twoje dziecko ma trudności z utrzymaniem uwagi? Intensywnie reaguje na zmiany? Inaczej okazuje emocje i potrzeby?

Czy codzienne relacje Cię męczą? Świat pełen niedopowiedzeń wydaje się zbyt chaotyczny? Może to nie nadwrażliwość? Tylko Twój unikalny sposób odczuwania i przetwarzania rzeczywistości.

To Ty – rodzic, opiekun, bliski – najczęściej, jako pierwszy zauważasz, że Twoje dziecko odbiera świat inaczej. Może nie patrzy w oczy tak często jak rówieśnicy? Może nie odpowiada, kiedy je wołasz? Może bawi się w sposób, który trudno zrozumieć osobom z zewnątrz? W Twoim sercu pojawia się niepokój. I to właśnie on jest pierwszym sygnałem, któremu warto się przyjrzeć. 

Nie każdy może wyrażać swoje uczucia, potrzeby i emocje słowami. Mówienie – dla większości z nas coś oczywistego – dla niektórych jest po prostu niemożliwe. Ale to nie znaczy, że nie mają nic do powiedzenia. Wręcz przeciwnie – mogą mieć wiele do przekazania. Potrzebują jednak czasu, odpowiednich narzędzi i zrozumienia.

Każdy człowiek ma prawo do komunikacji, wyrażania swoich emocji, potrzeb, decyzji i myśli. To zdanie jest fundamentem naszej kampanii na rzecz komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC). Bo komunikacja to nie przywilej. To prawo.